28, జులై 2010, బుధవారం

కవిత? కవితే! కవితా..

నాకు కవిత్వం రాయటం రాదు..అంతెందుకు..చాలా కాలం కవిత చదవటం కూడా రాదు..కానీ ప్రతి విషయం మీద అడిగినా అడగకపోయినా ఒక అభిప్రాయం చెప్పటం మాత్రం బాగా అలవాటు అయ్యింది..ఇప్పుడు కవితల మీద విశ్లేషణ చెయ్యబోవటం లెదు..భయం వలదు...(ఏకంగా కవితే వినిపిస్తా అని తేలిక ఇంకా ఇక్కడే ఉన్నారా పాపం :P)

ఇప్పుడు...అయ్యో అలా పారిపోతున్నారు ఏంటి...హుహ్.!!.మీ ఇష్టం...ఐనా నా తవికల సంకలనాన్ని ప్రపంచానికి పరిచయం చేద్దాం అని నిర్ణయించుకునే ఈ సాహసం చేస్తున్నా..(ఎయి ..వినిపిస్తుంది..సాహసం మాది కదా..తనది అంటుంది ఏంటి బుజ్జి అనుకుంటూ ఏంటి ఆ గొణుగుడు!!..)

ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి (ఇక్కడ చదివినందుకు లాటరి ఎం లెదు..మీకు మీరే ఓ వీర తాడు వేస్కోండి..)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
1.....

ఎంతటి ఆశ సరిపోతుంది ఈ అగాధాన్ని పుడ్చటానికి?
నైరాశ్యానికి చోటు లేకుండా మదిని కమ్మేయ్యటానికి..
దుఖ్కాన్ని దిగామింగినా తీరని దాహానికి..
భాష్ప జలపాతాలు ఆవిరవటానికి?

చిన్ని చినుకు చాలదా పుడమి పులకించటానికి..
బంధమే కావాలా నీకై నేను వుండటానికి?
భాష లేని భావం చాలదా మదికి..
సంతోషం చిరునామా తెలియటానికి?
ఒకరికి ఒకరు ఏమీ కాక
అన్నీ అవటానికి..


------------------------------------

2....పున్నమి  వెన్నెల
అలవాటైన వాడవే కాని
ఏమిటి ఈ నాటి వింత మామా..
నీ నెచ్చెలి వెన్నెలనే కదా..
మరి నా సిగ్గుకి నువ్వు ఎర్రబడటం ఏమిటి చందమామ..

పున్నమి రేయి హాయి
మనకి తెలియని వింతల నెలవని
నా జాబిలి బుగ్గనున్న చుక్క
చెప్పేదాకా..మనకి తెలియకపోవటం వింతేగా మామా..

-------------------------------------

3.... ఏమిటిది?

బీట వారిన నా మది భూమిని
బాధ చినుకా..నువ్వైనా పలకరించి పోవా..
అశ్రుసముద్ర గర్భాన దాగిన
నా అమూల్య జ్ఞాపకాల మణులని
తిరిగి తెచ్చివ్వవా..
పెను ఉప్పేనవై వచ్చి
ఈ నిర్లిప్తతని పారద్రోలవా..
నిన్నైనా సంతోషపెట్టే అదృష్టాన్ని నాకివ్వవా..

-------------------------------

4....నేనేనా..

నాలో వున్నా..నాకే తెలియని నేను..
మది అద్దం లో ఆ అపరిచిత నీడ ..
నాదేనా?
నేను ఏకీభవించని భావాలతో
నేను సమ్మతించని ఆలోచనలతో
నేను వలదన్నా వీడని పట్టుదలతో
నేనే కాదేమో అనిపించే అనుమానాలతో...
నా నుండి నన్ను దూరం చేసే నీవు నేనేనా..
నిజంగా నేనేనా..?

--------------------------------

5....

నా గుండె సవ్వడిని ఆగిపోమ్మన్నాను
అవును..నిన్ను నాతో మాటాడొద్దు అన్నాను
ఎప్పుడూ నీ పలుకుల అలకలేనా..
నేడు నీ మౌనం విన్దామనుకున్నను..

----------------------------------------------
6.....

నేలకోరిక...పక్షినై నింగికెగరాలని
నింగి కోరిక...చినుకై చిగురును తడపాలని
చిగురు కోరిక...భ్రమరమై పువ్వును ముద్దాడాలని
పువ్వు కోరిక...వాలు జడ నీలాలలో వోదిగిపోవాలని
ఆ ముంగురుల కోరిక...వెచ్చని మబ్బు తునక కావాలని
మబ్బు కోరిక...నది పాదాలు స్ప్రుశించాలని
నది కోరిక...సాగర కౌగిలిలో బంధీ అవ్వాలని
సాగరం కోరిక...కెరటమై తీరం చేరాలని
ఆ తీరాన...నిండు చందమామ నీడన
నీ అడుగులలో నేనై..నేనే నీవై వుండాలనే
నా చిన్న కోరిక వింటావా..
నాతోనే వుంటావా.. :)

-------------------------------

25, జులై 2010, ఆదివారం

మునుసుబోళ్ళ పిల్ల రోయి!

పిల్ల అని వినపడగానే గబగబా మీటలు నోక్కేయ్యటం కాదర్రా, విషయం తెలుసుకోవాలి ముందు :D నిన్న బాగా గుర్తొచ్చి అద్దాల గుండె గదిలోకి తొంగి చూస్తే ఓ చిరునవ్వు వెలిసి కొన్ని జ్ఞాపకాలు గుర్తొచ్చాయి..చిన్నప్పటి నుండి మేము నలుగురము కలిసి కూర్చుంటే కబుర్ల దొంతరలు..పాత జ్ఞాపకాలు..నవ్వుల చినుకులే..ఆ నలుగురు ఎవరు అనేనా...అమ్మ నాన్నారు అక్క నేను.. ఇంతకముందు మా పులజాడ ప్రహసనం గురించి చెప్పా కదా..అలాగే ఒకసారి నాన్నారు తన చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలు పంచుకున్నారు లె..

పసి వయసులో పిల్లల మనసులు నిష్కల్మషంగా ఉంటాయ్..ఒకసారి ఏదన్నా కావాలి అనిపిస్తే అది అవసరమా,దాని వల్ల ఉపయోగం ఏంటి, దాని పర్యవసానం ఏంటి అనే ఆలోచన లేకుండా...నాకు అది కావాలి...కావాలంతే అని మాత్రమె అనిపిస్తుంది.

ఒంగోలు కి దగ్గరలోని పల్లెటూరు లో..పెద్ద వ్యవసాయమే తప్ప పెద్ద చదువులు లేని ఊరు అది..ఉన్న నలుగురు అన్నదమ్ములలో చిన్నోడు అని బాఘా ఆలోచించి ఆదినారాయణ అనో లేక నోరు తిరగక ఆదయ్య అనో ఓ పేరు పెట్టేసారట. కొన్ని నెలలకి పోయినేడాది పోయిన తాత గుర్తొచ్చి ఆయన పేరు తగిలించేసారట.. సరే ఇప్పుడు పేరు గోల కాదు కానీ...మొత్తానికి నాన్నారి పేరు మార్చారు....

అసలే ఆ ఇంట్లో ఆడపిల్ల లేదాయే...అందుకని ఉన్న చిన్న కొడుకుని అల్లారు ముద్దుగా, అపుడప్పుడు ముద్దుగుమ్మ లాగా చూసుకుంటున్నారు...  పుట్టిన అయిదు సంవత్సరాలకి తిరపతి లో పుట్టెంటుకలు ఇచ్చి..పిల్లాడికి బాగా చదువు రావాలని ఎంకన్నకి మొక్కి, ఊరి మునిసిపల్ బడి లో వేసారట. ఇంటి నుండి బడి ఓ ఫర్లంగ్ దూరం ఉంటదేమో..అసలే ఊళ్ళో ఆడాళ్ళు అందరూ తలలో మల్లెపూలు తురుముకుని ముచ్చట్లు ఆడుకునే కాలం అది..ఈ బుడ్డోడు బోడి గుండెసుకుని బడికి బయల్దేరి..
తిన్నగా తలకాయ వంచుకుని వెళ్ళకుండా (నా స్టైల్ లో చేతి సంచి ఊపుకుంటూ వెళ్లి ఉంటావ్ కదా నాన్నారు అని మన సటైర్!) ఈ ఆడాల్లందరినీ చూస్తూ నాలుగు అడుగులు ముందుకి వెయ్యగానే చిట్టి బుర్రలో చిన్న ఆశ...నాకు కూడా పూలు పెడితే బాగుండేది అమ్మ అనిపించిందట. అంతే..బడి కి మారో గోలి అని పరిగెత్తుకుంటూ ఇంటికొచ్చి.."అమ్మోయి! నాకు కూడా పూలు పెట్టావా అని అడిగారట. పోరా పిచ్చి సన్నాసి, అని ముద్దుగా విసుక్కుంటే రోషం వచ్చి..పూలు పెడతావా లేదా అని గట్టిగా గోల మొదలెట్టారట..

ఒరేయ్ ..అసలే మగపిల్లాడివి, పైగా నీ నెత్తి మీద ఒక్క ఎంటిక కూడా లేదాయే..ఇప్పుడెట్ట రా పూలు పెట్టేది అంటే ..ఉహు..పెట్టాల్సిందే అని గోల! ఇహ చేసేది ఏమి లేక, ఓ పూల దండ తెచ్చి.. ఆ చెవు నుండి ఈ చేవుకి.. గుండు మీదగా కట్టారట. అవి చూస్కుని మురిసిపోయి.. మళ్ళి బడికి బయల్దేరితే.. రచ్చ బండ దాగ్గర కూర్చున్న ఊరి పెద్ద మనుషులు నవ్వు ఆపుకోలేక ఎక్కిరించారట..

ఇంతలో వెనకనుండి " అద్గద్గో...మునుసుబోళ్ళ పిల్లోత్తుంది రోయి!" అబ్బో..!!మునుసుబోళ్ళ పిల్ల భలేగుంది రా..
యాడ దాచారబ్బా ఇన్నాళు కానరాకుండా " అని పోకిరి పిల్లగాళ్ళు వెంటబడ్డారట .. కళ్లెమ్మట కారే కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంటూ..
అసలే పెద్దదైన ముక్కు ఎగబీల్చుకుంటూ..ఇంటికి పరుగో పరుగు...అయ్యో ఇంత ఘోరం జరిగిందా నాన్న..పోనీ పూలు తీసేద్దాం లె అని వాళ్ళ అమ్మ ఒదారుస్తుంటే...ఇంకా గట్టిగా శోకండాలు పెట్టటం అట..నా పూలు ముట్టుకుంటే ఊరుకోను అని..
బోడిగుండు మీద పూలు అలానే ఉండాలి..కానీ అది చూసి ఎవరు నవ్వకూడదు...ఇట్టాగైతే ఎట్టా రా అంటే..ఏమో! నాకేం తెల్సు.. అదంతే..ఎవరు నవ్వకూడదు అని పేచి...

ఇదంతా నాన్నారు చెప్పిన ప్రతిసారి కొత్తగా విన్నట్టు వినీ..ఇంతకి నవ్వినోళ్ళు ఎవరు నాన్నారు..ఆ కుర్ర బ్యాచి లో ఎవరెవరు ఉన్నారు..ఇంకా యేమని ఎక్కిరించారు అని ఆరాలు తీసేదాన్ని..చిన్నప్పుడు ఈ "మునుసుబు గారి పిల్ల" కి గర్వభంగం జరిగినా, తర్వాత ఆ ఊరి నుండి బాగా చదువుకుని వృద్ధి లోకి వచ్చి, ఎందరికో ఉపాది కల్పించిన దేవుడు' అనిపించుకున్నారు నాన్నారు..
మళ్ళి ఎప్పుడన్నా తీరికగా ఇంకొన్ని కబుర్లతో వస్తా ..అందాకా తెలుసుగా..టాటా :)

25, జనవరి 2010, సోమవారం

కొంచం imagination ఉండాలమ్మ..

ఇవాళ నాకు నేనే పెద్దరికం ఆపాదించుకుని,కొన్ని పెద్ద విషయాలు చెప్పేద్దాం అనుకుంటున్నా.అంటే చిన్నపిల్లల  కళ్ళు మూసి పెద్దవాళ్ళు చెవులు ముసేస్కునే అంత విషయాలు కాదులే.టీవీలో వచ్చే ఇంగ్లీష్ సినిమా ముందు viewer discretion is required అన్నట్టు,ఏదో...ఆచి తూచి ఆలోచించి చదవండి.ఇలా ఛిన్నమెదడు చితికినట్టు పెద్ద ఉపోద్ఘాతం ఎందుకిచ్చానో  అర్ధం కావట్లేదా?ఎం చెయ్యను చెప్పండి..Frankfurt విమానాశ్రయంలో ఉన్నా.మరో ఆరు గంటలు ఐపుండదు మన ఇమానం. అందుకే,ఈలోపు సమయాన్ని సద్వినియోగ పరుద్దాం అని ఈ ప్రక్రియ మొదలెట్టా.


విషయం  ఏంటంటే..నాకు ఊహాశక్తి ఎక్కువ.ఏదన్న జోక్ చెప్పినా,విన్నా,నేను ఆ సందర్భాన్ని ఊహించుకుని భీబత్సంగా  దృశ్యరూపంలో చూసేసి మరీ నవ్వుకుంటా.ఈ మధ్య మరీ పైత్యం ప్రకోపించి,నాకు హస్యాద్రుస్టం కూడా ఎక్కువయ్యి,ఇట్టాంటి  సందర్భాలు చాలా ఎక్కువగానే తగుల్తున్నాయ్.డాక్టర్లని జోకులు చెప్పమని అడగకూడదు.అడిగితె,వాళ్ళు ఆపమనేదాక నవ్వటం ఆపకూడదు.లేకపోతె paracetamol లో ఏ పసరు మందో కలిపేసి ఇస్తే...అదంతే...ఇస్తే గిస్తే ఎం లెదు... నవ్వు ఆపకూడదు అంతే.

నేను మొన్నామధ్య ఒక ల్యాబ్ లో చేరా.ఎందుకు ఏమిటి ఎలా,దానివల్ల నీకు లాభం ఏంటి,నువ్వసలు డాక్టర్వేనా లాంటి ప్రశ్నలు మీరు అడక్కూడదు,నేను చెప్పకూడదు.సరే అడగచ్చులే.ఐనా నేన్ చెప్పానుగా..సరే చెప్తాలే..ఐనా మీకు అర్ధం కాదుగా.. సరే,సోది ఎందుకుకానీ,ఎలకల మీద ప్రయోగాలు చేస్తారక్కడ.ఇక్కడ కొంత హింస,హత్యలు,పంచ మహాపాతకాలు,పెద్దవారికి మాత్రమె లాంటి టైటిల్స్ పడతాయి..జాగ్రత్త.ఆ ఎలకలు మాములువి కాదు కాబట్టి,కడుపుతో ఉన్న అమాయక ప్రాణులు కాబట్టి, రెండు నిమషాలు ప్రాణికోటి కోసం ఆహుతి ఐన వాటి అమర జీవితాలకి సంతాపం తెలిపి మరీ నా కధ మొదలుపేడ్తున్న...


మా ల్యాబ్ లో ఎలకల బాగోగులు చూస్కోటానికి ఒక మనిషి ఉంటాడు..పాపం చదివింది మంచి చదువేలే.. కాకపొతే తనపని తో  పాటు ఈ పని కూడా చేస్తాడు...మనకా ల్యాబ్ లతో పెద్ద touch లేదాయే..రేపు మనం చెయ్యాల్సిన కార్యక్రమాలు ఎంటండి... ఏమన్నా ఎలకలు ఉంటయ్యా కొయ్యటానికి అని అడిగేసా.పైకెళ్ళి చూసొచ్చాను,ఎలకలు యెవీ నాకు గర్భిణులుగా  కనపడలేదు అన్నాడు! (none of them LOOKED ______ to me అన్నాడు )
ఏంటీ!!! చూసి చెప్పేస్తావా !! ఛా..నిజమా!! అని కాసేపు ఆ మానవుడి వైపు అదో expressionతో చూసా.అతను  చేప్పదల్చుకున్నదే నేను విన్నానా,లేక అసలే తింగర బుచ్చిని,నాకు ఇంకేదో అర్ధమయ్యిందా అని కాసేపు సంసయించా... అక్కినేనివారి సినిమాలో మాత్రమె..నాడి పట్టుకు చూసి...congratulations..మీరు  dash dash కాబోతున్నారు అని చెప్తారు అనుకుంటే,వీడేంటిరా బాబు..ఇలా...అసలు ఎలకేంటి,దానికి కడుపేంటి,వీడు చూసి చెప్పటం ఏంటి,అని ఇంకో expression.   మరీ ఎక్కువగా అడిగితె అసలే ఫ్రీ కంట్రీ.సృష్టి రహస్యాలు చెప్తాడని భయమేసి..నోర్ముస్కున్న...


రెండ్రోజులు ఇది జోక్ ఆ లేక నాకు అంతుపట్టని ప్రస్నో కూడా అర్ధం కాల.ఉండబట్టలేక,ఒకపెద్దావిడని చూస్కుని,మెల్లిగా  గోటితో నేలకేసి రాస్తూ,కాస్తంత  సిగ్గుపడుతూ,ఆ మానవుడు ఎలా  కనిపెడతాడు చెప్పవా అని బతిమాలా.నేను అరగంట బ్రతిమాల్తే,ఒక్క క్షణం లో చెప్పేసింది..చూసి  అని!
నిజమే ...తర్వాత నేను కూడా చుసెసాగా ఎలా చూసి చెప్తాడో! మీకు వివరాలు అనవసరం.నాకు అర్ధం అయి చస్తే కదా మీకు చెప్పేది! :P


ఆ మానవుడికే భారత దేశం లో పిడకలతో వంట చేస్తారు అని చెప్తే,ఏంటి..అది తింటారా అని అడిగాడు..misunderstandingu ఎంత ఘోరంగా ఉంటుందో అర్ధం అయ్యిందిగా.అతని imagination అలా తగలడింది మరి.గంటసేపు నిల్చోపెట్టి,ఆవు విసిస్టత,పిడక అంటే ఏంటి,గోడ మీదకి ఎలా వెళ్తుంది,ఆవు ఎందుకు మాత,ఎద్దు ఎందుకు పిత కాదు..ఇత్యాది చెప్పి..పిడక బెస్ట్ bio fuel అని ఒప్పించా.


కొత్తగా ల్యాబ్ లో చేరిన రెండ్రోజులకి న్యూఇయర్ అని,పెద్దావిడకి గిఫ్టు కొన్నాము...నీ పేరు కూడా చేరుస్తాము లే బుజ్జి అన్నారు మా వాళ్ళు. ఉత్తినే ఎందుకులే,నా వాటా కూడా ఇస్తా కానీ,ఇంతకి ఎం తెచ్చారు అని అడిగా.సెంటు సీసా కొన్నాము ఎనభై డాల్లర్లు పెట్టి అన్నారు.సరే అందరం ఛిన్న సీసా పెద్దావిడ డెస్క్ మీద అపురూపంగా పెట్టాం. ఈవిడ ఆత్రం తగలెయ్య.అసలే తడిసిన పిల్లి కంపు కొడ్తున్ననేమో(ఊహించు ఊహించు..)ఇప్పుడే పుసేస్కుంట అని బాటిల్ సగం ఓంపెస్కుంది.వాసన బాగున్నట్టు ఉంది.వెంటనే నలభై తుమ్మింది...తుమ్ములు...మరీ డాల్లర్ కి ఒకటైన గిట్టుబాటు కావాలి కదా.


సరేగాని ఇంకో imagination...ఫ్లైట్ లో ఆకలి వేస్తె నమలటానికి మొన్న కొన్నbrownies తీస్కెళ్ళేదా అని అడిగా ఇంట్లో.
విమానాశ్రయంలో..ఒక చేతిలో మిఠాయి పొట్లం, మరో చేత్తో నోటినిండా అప్పచ్చేలు కుక్కుకుంటూ..ఆఫీసర్ ఎమన్నా food items ఉన్నాయా అని అడిగితె, ఎం లేవ్ అని విసురుగా సమాధానం చెప్పెయ్యమని మా cousin సలహా పడేసింది.ఆ సీన్ లో నన్ను నేను ఊహించుకుని...ఇంకా చెప్పాలా..పొట్ట చెక్కలయ్యేలా చాలా సేపు నవ్వుకున్న.ఇంతకి తొందరలో అప్పచ్చలు తెచ్చుకోల.ఉడకేసిన పాలకూర,ఉడకని అన్నం,సగం ఉడికిన సెనగలు పడేసారు నా మొహాన ఫ్లైట్ లో.హిందూ భోజనం ఆర్డర్ చేసారు కాబట్టి, మేము ఇవాళ వండిన చికెన్ తినే అదృష్టం మీకు లెదు అని చెప్పి...నాకాపట్టింపు లేదమ్మాయి అని నేను మొత్తుకున్నా వినకుండా చేతిలో డబ్బా లాగేస్కుని మరీ ఆ గడ్డి పెట్టింది నాకు గాలి పిల్ల(ఎయిర్ హోస్తేస్స్).
ఏ కుక్కనో ఎద్దునో కోసి పెడతారేమో అని అతి జాగ్రత్తగా మన భోజనం అడిగితె,పచ్చి పాలకురే గతి.


మొన్న ఒక రోజూ మాటల సందర్భం లో..నువ్వు ఇండియా వచ్చేయి అక్కా..ఇక్కడ ఆస్పత్రి పెట్టిద్దాం అని ఒక తమ్ముడు తెగ ఆవేసపడ్డాడు.(ఆ ఆ నువ్వే..నీ సంగతే చెప్తున్నా...క్షమించరా....ఇది చెప్పకుంటే నీ మేధాశక్తి మరుగున పడిపోతుంది..నీ పేరు మాత్రం చెప్పాను అని మాటిస్తున్నాను రా సుబ్బారావు).సరే అంతగా ఆవేసపడకురా.నేను వచ్చి మాత్రం చేసేది ఏముంది.. జనాభా తగ్గించటమే కదా అన్నాను.ప్రాస కోసం అన్నాడో లేక బుర్ర ఇంటిదగ్గర పెట్టి వచ్చాడో కానీ..నువ్వు తగ్గిస్తే నేను జనాభా పెంచుతాగా అన్నాడు.
ding!! !!! మీకేమన్నా అర్ధం అయ్యిందా? i think whatoooooo whatuuuu...మీ ఆవిడకి చెప్పవా లేదా నీకు ఇలా జనాభా పెంచే ఉద్దేశం ఉన్నట్టు అని కూడా అడిగా.పాపం బాగా ఆలోచించాక కానీ తను అన్నమాటకి పూర్తీ అర్ధం వెలిగినట్టు లెదు మా వాడికి. ఇంక ఆరు నెలలుగా నేను అదే నవ్వు కంటిన్యూ చేస్తున్నా.థాంక్స్ రా సుబ్బి..ప్రపంచానికి ఒక కొత్త వాక్యం పరిచయం చేసావ్ :P


మా వాడొకడు మోనాలిసాలా ఆ నవ్వేంటి అంటుంటాడు.సరేగాని,మోనాలిసా expression లో యేమి రహస్యం ఉందని జనం వెర్రెత్తి పోతుంటారు అని నన్నే అడిగాడు డౌటు.హహ అడగాలే కానీ,మన దాగ్గర ప్రతిదానికి ఒక సమాధానం ఉంటుంది.ఒరేయ్ పిచ్చి నాగన్న...ఆవిడ అలాంటి expression ఇచ్చింది అంటే..ఎదురుగ్గా బొమ్మేస్తున్నాయన ఫేసు ఎలా ఉండి ఉంటుందో ఒక్కసారి  ఊహించు అన్నాను..పైగా..కదలకుండా అన్నేసి గంటలు అలాంటి ముసలాడి ఎదురుగ్గా కూర్చుంటే మొనానే కాదురా..నువ్వూ అదే expression ఇస్తావ్  అన్నా..వాడి expression లో ఏదో మార్పొచ్చింది ఈ మధ్య.నా వైపు ఆరాధనా భావం తో చూస్తున్నాడు, నా తెలివితేటలకి అబ్బురపడి!:P


మొత్తానికి గంట గడిపేసా ఈ పిచ్చి రాతలతో.ఎదురుగ్గా కూర్చున్న తెల్లాయన నేను ఇంత సీరియస్ గా కామెడీ చేస్తున్నా అంటే నమ్మలెడులే.అర్జెంటు పని ఏదో చేసుకుంటున్న అమాయక ప్రాణిని అనుకుంటున్నాడు.ల్యపు టాపులో ఛార్జ్ అయిపోతుంది.ఆ లోపు మరో టపా మొదలు పెడ్తాగా.టాటా టిల్ దెన్.